Cicek cocuk'a not..

Hic ses yok.
Yine de seni duyuyorum.
Bazen korkunc hissediyorum, duydugum ses cok sahici. Seninle konusmak gibi.
Bana anlatmiyorsun, hep cimriydin duygularinda, dusuncelerinde.
Yine de biliyorum aklindan gecenleri. Seninle konusmanin bir karsiligi yok varlik dunyasinda.
Artik bu konusma icin onayina, sana bile ihtiyacim kalmadi.
Nasilsin,  ne dusunuyorsun, hangi yollardan geçiyorsun?
Neden karsimda siluetin?
Hicbir sey nedensiz degil, hicbir sey tesaduf degil bu evrende.
Ve sen neden oradasin biliyorum.
Ben senin bilincaltindayim, kacmak isteyeceksin!
Kacacaksin..
Ama baska bir boyutta baska bir hikaye ile,
Belki de ben olarak 3.boyutta yaninda olacagim.
Sende benim.
Evrenin bir mesaji var. Okumaya hazir oldugunda seni sarip sarmalayacagim.
O zamana kadar hoscakal.
Seni benligimden bagimsiz seviyorum. 🙏


         

Anneme giderken kendimi buldum.!

Sana olan ofkemle 6, 7 yil once tanistim. Ondan oncesinde
boyle bir duyguya sahip oldugumdan bile habersizdim. Bir anne kiz gordum.
Kiskandim. Sen neden o gordugum anne gibi degildin. Ofkemi hissettim.
Tum cocuklugum bir anda uzerime cokmustu. Beklediklerim vardi, duymak istedimlerim..
Bir gece ansizin sana gosterdim ofkemi. Cok agladin. Bunu haksizlik saniyordun.
Belki de hakliydin. Herkes kendi tekamulunde degil miydi?
Herkesin sinavi, ogretisi, yolu baskaydi henuz ben bilmiyordum.

Yillarca baska annelerle, bazen hayal ettigim anneyle kiyasladim seni,
bazen zihnimde olmasi gereken diye olusturdugum sablonlarla yargiladim.
Hala soyleyebilirim hersey seninle ilgili istedigim gibi degil. Ama artik biliyorum ki ;
istedigim gibi olmasi gerekmiyor. Mukemmel olmak zorunda da degilsin.
Sen kendi yaradilisinla, kendi misyonunda, kendi yolundasin.

Yillar gecti, bazen sanciliydi, bazen cok gozyasi dolu...Bazilari cok kirici..
Ikimiz icinde..

Simdi goruyorum ki sana duydugum her duygu kendime hissettigim duygulardi.
Ben kendime nasil yaklasiyorsam sana da oyle yaklasmisim.
Kendimi baskalariyla kiyasladim, hayal ettigim Seda'ya ulasmaya calistim,
oldugum halimle kendimi hic gormek istemedim, kendimi yargiladim seni yargiladigim gibi.
Bazi acilimlar zaman aliyor anne. Uzun zaman. Sana sinirlar koymaya calisirken kendime koymaya calisiyordum. Seninle sarilmayi hayal ederken, sen bana yaklastiginda kacmayi sectim. Sana benzemeye basladikca sana ofkem buyudu. Kendime ne kadar kizdiysam sana da o kadar kizdim anne. Yapamadiklarim, basaramadiklarim icin sana kizmayi daha kolay sandim sanirim. Oysa hic kolay bir yol olmadi. Kendimden beklediklerimi gerceklestirmek icin ayaga kalkmanin onune bunu koyabilecegimi bile goremedim. Egoma hizmet eden akil benimdi. Sevgisizligi kendime yol yapip uzerinden kendimden kacarken bir gun uyandim. Simdilik sadece uyandim.

Seni yada bir baskasini kosulsuz sevebilmek icin once kendimden baslamaliymisim. Bunu gorebilmem icin bu yollardan gecmem gerekti. Uzgunum, bir o kadar degil. Merhem benim icimdeymis cok uzakta aradim. Artik goruyorum, biliyorum ve hissediyorum. Yolumdayim, isiktayim. Bir gun isigim sana da yansiyacak.

Seni seviyorum Anne ama seni kosulsuz sevmeye niyet ediyorum. 🙏